Padaczka – epilepsja
Padaczka jest zaburzeniem bardzo ciężkim i zdecydowanie niemiłym – tak dla chorego, jak i dla jego otoczenia. A to dlatego, że po prostu często nas przeraża. I pomimo że wiemy, w jaki sposób się ono przejawia, to dalej często nie wiemy jak o nim mówić, jak zareagować, gdy nagle pojawi się u kogoś napad. A może pojawić się wszędzie: w pracy, w domu, na ulicy czy nawet podczas snu.
Na padaczkę cierpi około 1 procent ludności, czyli ok. 65 milionów ludzi. W Polsce jest to blisko 400 tysięcy osób. Jej podłożem jest nieprawidłowa, zaburzona czynność bioelektryczna mózgu. Przyczyną padaczki może być uszkodzenie mózgu powstające w okresie okołoporodowym lub w następnych latach życia. Wtedy też, ze względu na brak ustalonej przyczyny, mówi się o padaczce samoistnej (idiopatycznej). Wystąpienie napadów u osób dorosłych wiąże się z jakąś konkretną chorobą, np. z zapaleniem opon mózgowych (padaczka objawowa), a u ludzi starszych z niedokrwieniem mózgu. Jednym z dość częstych powodów padaczki jest również alkoholizm. Padaczka jest nieuleczalna, jednak w prawie 70 procentach jej napady można kontrolować lekami.
Osoba cierpiąca na padaczkę wymaga stałej kontroli lekarza neurologa. Lekarzem wyspecjalizowanym w leczeniu padaczki jest lekarz epileptolog.
Rozpoznanie
Lekarz najpierw zbiera dokładny wywiad dotyczący wyglądu napadów, następnie wykonuje przedmiotowe badania neurologiczne oraz dalsze badania diagnostyczne (m.in. badanie rezonansu magnetycznego oraz EEG). EEG, czyli elektroencefalografia, to badanie którego celem jest ocena bioelektrycznej czynności mózgu, a więc stanu czynnościowego ośrodkowego układu nerwowego. Badanie to jest całkowicie nieinwazyjne.
Klasyfikacja
Padaczkę klasyfikuje się ze względu na rodzaj napadu, jego przyczyny, objawy oraz towarzyszące mu okoliczności. Rodzaje padaczki zależą od tego, czy źródło padaczki jest w mózgu zlokalizowane (napad ogniskowy), czy rozproszone (napad uogólniony). W napadach ogniskowych wyładowanie bioelektryczne obejmuje część jednej półkuli mózgu, a w napadach uogólnionych wyładowanie obejmuje jednocześnie obie półkule mózgowe.
Leczenie
Niezależnie od typu napadów, leczenie padaczki polega na długotrwałym, systematycznym (3-5 lat) zażywaniu leków przeciwpadaczkowych. Nieregularne ich przyjmowanie bądź też nagłe odstawienie powoduje nawrót napadów, a także nierzadko znacznym nasileniem ich częstotliwości.
Istnieje wiele czynników mogących wywołać napady padaczki. Głównymi z nich są:
- zmęczenie i brak snu
- alkohol
- infekcje
- sytuacje stresowe
- obniżony poziom glukozy we krwi
Najczęstszą przyczyną niepowodzeń w leczeniu padaczki jest niesystematyczne przyjmowanie leków przez pacjenta.
W naszej lecznicy oferujemy Państwu pełną diagnostykę, oraz leczenie padaczki.